top

Αυτόχθονη γεωργία


Από την εποχή του Θεοχάρη, που υποστήριζε την αυτόχθονη καταγωγή της εξημέρωσης, έως σήμερα, το μοντέλο της αυτόχθονης εξέλιξης έχει μεν λιγότερους αλλά πιο φανατικούς υποστηρικτές.

Σύμφωνα με την ερμηνεία των Dennell και Barker, η σημερινή απουσία άγριων ειδών δημητριακών και αιγοπροβάτων από το ελλαδικό οικοσύστημα δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη ένδειξη για την απουσία τους κατά τη Μεσολιθική, αφού κάποια από τα δημητριακά που δε βρέθηκαν σε άγρια μορφή στη Μεσολιθική και πρωτοεμφανίστηκαν ξαφνικά στη Νεολιθική (βλ. μονόκκοκο σιτάρι) -γεγονός που θα συνηγορούσε υπέρ της ετερόχθονης καταγωγής τους- είναι παρ’ όλ’ αυτά σήμερα αυτοφυή σε περιοχές του ελλαδικού χώρου.

Η παρατήρηση δε ότι τα εξημερωμένα είδη εντάχθηκαν σταδιακά στο Φράγχθι (π.χ. πρώτα εισήχθηκαν τα αιγοπρόβατα, κατόπιν ο εξημερωμένος χοίρος και τα εξημερωμένα είδη των δημητριακών και οσπρίων) δηλώνει στους υποστηρικτές της "αυτόχθονης" καταγωγής της εξημέρωσης ότι επρόκειτο για μία μακρόχρονη και σταδιακή διαδικασία που ενσωμάτωσε τόσο ετερόχθονα (π.χ. αιγοπρόβατα) όσο και αυτόχθονα είδη (π.χ. φακή) με μακρά ιστορία στον ελλαδικό χώρο.